• Sens i znaczenie przypisywane pracy zawodowej przez kobiety chore na raka
    Ograniczenie aktywności zawodowej jest bardzo trudnym doświadczeniem dla osób chorych na raka, których poczucie własnej wartości wiąże się z wykonywaną pracą. Nowotwory nie tylko często stają się przyczyną pogorszenia ich sytuacji społeczno-ekonomicznej, ale także obniżają ocenę jakości życia chorych na nowotwory.
  • Ocena stężenia 25(OH)D u osób z zespołem metabolicznym pracujących w rolnictwie
    Dane dotyczące stanu odżywienia witaminą D populacji polskiej są niepełne. Niedobory witaminy D wydają się powszechne, jednak nie odnaleziono polskich badań, które weryfikowałyby stężenie 25-hydroksywitaminy D [25(OH)D] u osób intensywnie eksponowanych na promieniowanie ultrafioletowe (UV). Celem pracy była ocena stężenia 25(OH)D w osoczu osób z zespołem metabolicznym (ZM) pracujących w rolnictwie, częstość jej niedoborów u tych osób oraz zależność między stężeniem 25(OH)D w osoczu a tradycyjnymi biomarkerami chorób sercowo-naczyniowych.
  • Wydawanie orzeczeń o stanie zdrowia pracowników i osób ubiegających się o pracę z wykorzystaniem teleinformatycznych środków przekazu
    Obowiązujące przepisy prawa dopuszczają wykorzystanie teleinformatycznych środków przekazu (information and communications technology – ICT) w procesie udzielania świadczeń zdrowotnych, w tym w badaniach profilaktycznych. Prawa do wykonywania badań profilaktycznych z wykorzystaniem ICT nie należy identyfikować z bezwzględnym obowiązkiem w tym zakresie. Lekarz medycyny pracy może odmówić wykonania badania profilaktycznego zdalnie, jeśli specyfika czynności medycznych i bezpieczeństwo pacjenta wymagają osobistego kontaktu z lekarzem. Stan epidemii skłonił ustawodawcę do przyjęcia rozwiązań umożliwiających kontynuowanie przez pracowników pracy na podstawie nieważnego orzeczenia pod warunkiem, że straciło ono ważność po 7 marca 2020 r. Obowiązek wykonywania badań okresowych zawieszono, co powoduje, że ich przeprowadzanie w czasie epidemii jest bezcelowe. Obowiązki pracownika i pracodawcy w tym zakresie muszą jednak zostać wypełnione nie później niż w ciągu 60 dni od odwołania stanu epidemii.
  • Skuteczność dezynfekcji rąk w zależności od rodzaju pokrycia płytki paznokciowej – badanie wśród pielęgniarek szpitala specjalistycznego
    Utrzymywanie przez pielęgniarki krótkich, niepomalowanych paznokci jest istotnym elementem skutecznej dezynfekcji rąk. Celem badania było sprawdzenie jakościowe czystości mikrobiologicznej pomalowanych paznokci po dezynfekcji dłoni, uwzględniające typ lakieru.
  • Zabiegi dezynfekcji powietrza w gabinecie stomatologicznym podczas pandemii COVID-19
    Wybuch choroby koronawirusowej w 2019 r. (COVID-19) wywołał ogromną presję na systemy opieki zdrowotnej na całym świecie i obnażył ich brak przygotowania na poważny kryzys zdrowotny. W okresie pandemii chorób układu oddechowego, stomatolodzy, z uwagi na bezpośredni kontakt z jamą ustną, płynami ustrojowymi i unoszącymi się w powietrzu pa-thogenami pacjentów, narażeni są na duże ryzyko zawodowe zakażenia ciężkim ostrym układem oddechowym. zespół koronawirusa 2 (SARS-CoV-2). Autorzy systematycznie przeszukiwali literaturę korzystając z głównych internetowych baz danych (PubMed, Google Scholar, MEDLINE, UpToDate, Embase i Web of Science) z następującymi słowami kluczowymi: „CO-VID-19”, „2019-nCoV, ”„ Koronawirus ”,„ SARS-CoV-2 ”,„ dentystyczny COVID-19 ”,„ stomatologia CO-VID-19 ”,„ stomatologia zagrożeń zawodowych ”,„ wentylacja ”,„ dezynfekcja powietrza ”,„ przenoszenie drogą powietrzną ”,„ dezynfekcja nadtlenkiem wodoru ”,„ dezynfekcja UV ”,„ dezynfekcja ozonem ”,„ dezynfekcja plazmowa ”i„ dezynfekcja TiO2 ”. Obejmowały one publikacje dotyczące cech COVID-19, zagrożeń zawodowych dla personelu dentystycznego podczas pandemii COVID-19 oraz metod dezynfekcji powietrza. Odkryli, że ze względu na warunki środowiska pracy, jeśli nie zostaną wdrożone odpowiednie środki kontroli zakażeń, gabinety dentystyczne i personel dentystyczny mogą stać się niebezpiecznym źródłem transmisji COVID-19. Dlatego należy zrewidować protokoły bezpieczeństwa pracy w stomatologii i wdrożyć dodatkowe metody dekontaminacji. Autorzy szczególnie doradzają w zakresie stosowania powszechnie akceptowanych metod, takich jak naświetlanie bakteriobójcze promieniowaniem ultrafioletowym z dodatkowymi systemami dezynfekcji, które nie zostały jeszcze wprowadzone w stomatologii, jak odparowany nadtlenek wodoru, nietermiczna plazma i filtry powietrza o właściwościach fotokatalitycznej dezynfekcji. Ze względu na swoją toksyczność ozon nie jest metodą pierwszego wyboru do odkażania powietrza w zamkniętych pomieszczeniach klinicznych.
  • Nowe-stare metody redukcji i monitoringu narażenia na promieniowanie rentgenowskie w środowisku zabiegowym
    Odkrycie promieniowania jonizującego przyniosło wiele korzyści również w medycynie. Związane z nim ryzyko wywoływania chorób, takich jak nowotwory popromienne czy zaćma, skutkuje koniecznością monitorowania narażenia osób pracujących w ekspozycji na promieniowanie jonizujące za pomocą dozymetrii indywidualnej lub optymalizacji procedur medycznych. Istnieją 3 główne sposoby optymalizacji procedur medycznych – redukcja czasu, zwiększenie odległości oraz stosowanie osłon osobistych i stałych. Wraz z rozwojem nauki i techniki ewoluują sposoby zmniejszania dawki. Poza lepszą osłonnością wzrasta także ergonomia, jak w przypadku osłony Zero-Gravity i lekkich fartuchów bezołowiowych. Rośnie także świadomość konieczności stosowania osłon i prowadzenia zabiegu tak, aby zmniejszyć narażenie zarówno personelu, jak i pacjenta. Celem artykułu jest przedstawienie nowych metod ochrony przed promieniowaniem jonizującym w kontekście powyższych 3 pryncypiów ochrony radiologicznej.
  • Upokorzenie w pracy – koncepcje teoretyczne oraz znaczenie dla zdrowia pracowników i funkcjonowania organizacji
    Upokorzenie w pracy to zjawisko niebezpieczne, ale słabo poznane. Wiąże się z asymetrią władzy. U osoby upokorzonej skutkuje poczuciem mniejszej wartości i bycia gorszym. Przejawia się jako zdarzenie wewnętrzne (sądy i emocje), zewnętrzne (akt przemocy) lub systemowe warunki społeczne (bieda i dyskryminacja). Doświadczanie upokorzenia niesie negatywne konsekwencje, gdy jednostka staje się zarówno podmiotem upokarzającego zdarzenia, jak i jego świadkiem. Konsekwencje te dotyczą wielu obszarów życia jednostki i funkcjonowania w organizacji. Artykuł ten omawia związek upokorzenia na poziomie organizacyjnym z patologiami pracy, takimi jak mobbing, zastraszanie, znęcanie się czy molestowanie. Ich celem oraz skutkiem jest upokorzenie jednostki lub grupy osób, a ponieważ upokorzenie wiąże się z poczuciem niesprawiedliwości i chęcią zemsty, często trwale zaburza relacje pomiędzy stronami i obserwatorami takich zachowań. Zjawisko upokorzenia – mimo swej jednostkowej i społecznej istotności – nadal rzadko pojawia się w rozważaniach o zdrowym środowisku pracy i relacjach między osobami zatrudnionymi w organizacji. W literaturze polskiej, w przeciwieństwie do literatury zagranicznej, zjawisko upokorzenia nie jest opisywane często, choć zainteresowanie nim w ostatnich latach wzrosło. Autorzy artykułu proponują definicję tego zjawiska z 3 perspektyw badawczych, przedstawiają wybrane koncepcje dotyczące jego natury oraz doniesienia z badań nad konsekwencjami zachowań upokarzających w pracy z punktu widzenia jednostki i organizacji.
  • Ochrona zdrowia pracujących przed zakażeniem koronawirusem SARS-CoV-2 wywołującym COVID-19 – aktualny stan wiedzy i zalecenia
    Pandemia COVID-19 – mimo wprowadzanych ograniczeń i działań zapobiegawczych – w niedługim czasie rozprzestrzeniła się i dotarła także do Polski. Dostosowanie do dynamicznie zmieniającej się sytuacji epidemiologicznej wymaga szybkiej implementacji efektywnych działań prewencyjnych. Celem tej publikacji jest dostarczenie wszystkim osobom zaangażowanym w system opieki profilaktycznej – pracownikom, pracodawcom i profesjonalistom służby medycyny pracy – aktualnej wiedzy dotyczącej sytuacji epidemiologicznej związanej z SARS‑CoV-2 oraz połączonych z nią zaleceń i rozwiązań. W celu analizy tej problematyki przeprowadzono przegląd piśmiennictwa, wykorzystując internetowe bazy medycznych doniesień naukowych: PubMed, SCOPUS i Web of Science Core Collection. Literaturę uzupełniono o opracowania zagadnień znajdujących się na rzetelnych stronach internetowych, m.in. serwisach Ministerstwa Zdrowia (MZ) i Światowej Organizacji Zdrowia.
  • Bezpieczeństwo biologiczne zakażenia SARS-CoV-2 (COVID-19) w dużych zakładach pracy poza sektorem opieki zdrowotnej - punkt widzenia epidemiologa
    Populacje w dużych zakładach pracy są szczególnie narażone na ryzyko zakażenia koronawirusem 2 (SARS-CoV-2) ciężkiego ostrego zespołu oddechowego. W poniższym artykule podjęto próbę zidentyfikowania głównych problemów związanych z bezpieczeństwem biologicznym w dużych zakładach pracy poza sektorem ochrony zdrowia, wskazując jednocześnie możliwe rozwiązania tych problemów. W artykule dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego publikacji, które ukazały się w ciągu ostatnich 4 miesięcy, dotyczących zagadnienia czynników ryzyka zakażeń SARS-CoV-2 w dużych populacjach. Uwzględniono także opinie i wypowiedzi ekspertów wydane przez instytucje zajmujące się tą dziedziną. Na podstawie dostępnych publikacji ustalono kluczowe procedury ochrony pracowników w dużych zakładach pracy przed COVID-19. Jednym z tych kluczowych czynników jest zapobieganie infekcjom.

Medycyna Pracy - cały wykaz