- Zarys historii krakowskich urzędów górniczych
Historia zorganizowanych form nadzoru górniczego na terenie Krakowa sięga co najmniej okresu średniowiecza, tj. wydania w 1368 r. przez Kazimierza Wielkiego statutu dla żup solnych. Krakowskie urzędy górnicze działały w rozmaitych formach, w zależności od aktualnej władzy politycznej i ustroju, w czasach nowożytnych jako: starostwo górnicze, okręgowy urząd górniczy czy Wyższy Urząd Górniczy. Spadkobiercą tradycji tych organów jest Okręgowy Urząd Górniczy w Krakowie, w obecnej formie powołany rozporządzeniem z 1946 r. W trakcie swojej działalności krakowskie urzędy górnicze nadzorowały wydobycie większości dostępnych na ziemiach polskich kopalin: soli kamiennej, ropy naftowej i gazu ziemnego, węgla kamiennego, rud metali, solanek, wód leczniczych i termalnych, kopalin skalnych, piasków i żwirów. Ponadto nadzorują ruch turystyczny w obiektach zabytkowych kopalń soli w Bochni i Wieliczce oraz drążenie tunelu pod górą Luboń Mały. Pracownikom zatrudnionym w krakowskim urzędzie górniczym przyświeca idea zapewnienia bezpieczeństwa osobom zatrudnionym w zakładach górniczych oraz bezpieczeństwa powszechnego i ograniczania skutków eksploatacji dla środowiska. - Przepięcia występujące w sieciach elektroenergetycznych podczas wyłączania urządzeń pod obciążeniem
W artykule przedstawiono zagadnienie przepięć powstających w trakcie wyłączania transformatorów w rzeczywistych układach zasilania. Analizowane sieci zasilane są z typowych kopalnianych pól rozdzielczych, w których zabudowano wyłączniki lub styczniki 6 kV próżniowe bądź oparte o gasiwo w postaci gazu z sześciofluorkiem siarki (SF6). Z uwagi na szybkie zmiany technologiczne w rozwiązaniach konstrukcyjnych styczników i wyłączników około dziesięciokrotnemu skróceniu uległy czasy własne wyłączania obwodów zasilanych. Skrócenie czasu rozłączania obwodów zasilających skutkuje znaczącym wzrostem wielkości napięcia po zadziałaniu stycznika lub wyłącznika. Mając na uwadze, że urządzenia te są zainstalowane w strefach zagrożonych wybuchem, podjęto próbę obliczenia wielkości tych przepięć w oparciu o rzeczywiste, istniejące na kopalniach układy zasilania. - Rekultywacja gruntów po odkrywkowej eksploatacji na terenie właściwości miejscowej OUG w Katowicach
Prawo ochrony środowiska i Prawo geologiczne i górnicze nakładają na przedsiębiorców górniczych obowiązek podjęcia niezbędnych środków w celu ochrony środowiska oraz rekultywacji gruntów po eksploatacji kopalin. Skalę problemu obrazuje wielkość gruntów zajętych pod działalność górniczą w 2017 r. – 41 017 ha. Przedsiębiorcy górniczy w ramach prowadzonych prac likwidacyjnych i rekultywacyjnych niejednokrotnie nadają terenom przekształconym w wyniku odkrywkowej eksploatacji złóż nowe walory krajobrazowe i użyteczne, korzystniejsze dla środowiska naturalnego od pierwotnych. Wśród bardzo bogatego katalogu kierunków rekultywacji należy wymienić trzy zasadnicze: w kierunku leśnym, rolnym i wodnym. Rekultywacja w kierunku leśnym, prowadzona m.in. przez Kopalnię Piasku „Szczakowa” w Jaworznie czy Zakład Górniczy „Szeligowiec” w Siewierzu, polega na przygotowaniu terenu pod kątem użytkowania leśnego. Rekultywacja w kierunku wodnym jest prowadzona m.in. przez Odkrywkowy Zakład Górniczy „Przecieszyn III” w Przecieszynie i Kopalnię Kruszywa „Dwory” w Oświęcimiu. Polega m.in. na profilowaniu skarp zbiornika i przygotowaniu do pełnienia funkcji o charakterze rekreacyjnym, hodowlanym lub ekologicznym. Rekultywacja w kierunku rolnym ma za zadanie przygotowanie terenu do produkcji rolniczej lub ogrodniczej. - Ze skatem dookoła świata
- Górniczy mecenat wciąż napędza polski sport
- Izba Tradycji Kopalni Węgla Kamiennego „Dębieńsko” ma już 35 lat
Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie - pełen wykaz
